Koningin
Nu haar zon weg is, wil ze de laatste warmte
niet vasthouden. Machteloos ziet het volk
haar vallen in huiver. Ze krijgt haren van glas
en ogen van steen. Het verleden is slechts stof
onder bed en morgen vergeten. Haar mond
verliest letters uit woorden.
Met bevroren boezem duurt eeuwig maar
een tel, een ogenblik voor altijd.
Sofia y Dolores
No comments:
Post a Comment