Here is one of my new projects. Just call me crazy...

101 things in 1001 days...

http://dayzeroproject.com/user/sofiaydolores/list/97820

Book challenge 2014: check!

I’m happy to say that this year too I succeeded my book challenge. Maybe you wonder what’s the big deal, but for me it is. I have several hobbies (and even some duties...) that take most of my time and energy. At the end of 2012 I got a little frustrated when I realized I had these big piles of books everywhere in my house that screamed to be read. In fact books were my first love and like in a relationship sometimes happens, I kind of neglected that love the last couple of years.
That’s where the book challenge comes in. I commited myself to read as many books every year as the number of the year (13 in 2013, 14 in 2014, and so on, untill 2017). That way I would read at least 75 of my hundreds of books. Only problem is...I keep on buying books 😊

Sofia y Dolores

Boeken 11 en 12 zijn uit.

Boek 12 geeft ik gratis weg aan wie wilt...

Overzicht van mijn zomerlectuur.

Neem op de tab Boekuitdaging 2014 eens een kijkje welke drie boeken ik deze zomer las. Het boek dat ik nu aan het lezen ben, is een harde noot om te kraken. Hopelijk brengt dat mijn uitdaging niet in het gedrang...

Dolores

Smart / Slim

Smart

I have a new girlfriend.
She wakes me up with singing birds and puts me to sleep with rippling brooks. She keeps me aware of my appointments, tells me when the trash will be collected, how much I've already spent this month and what needs to be cleaned without delay. Yesterday she kindly informed me that I’ve broken a new record (12 926 steps!) and today that I am four days ‘late’.
For someone who needs to remember much and tends to forget more, such a girlfriend comes in very handy. In the waiting room or on the train she keeps me up to date with the latest music tracks and if I don’t recognize a song in a pub, she does. I’m never bored because she makes sure that I have my social network with me and if there’s nothing else to do, she showers me with an arsenal of games.
Sam and I are inseparable!

Sofia Y Dolores
(Me, cynical? What Do You Mean?)

Slim

Ik heb een nieuwe vriendin.
Ze wekt me met vogelgezang en laat me inslapen met kabbelende beekjes. Ze houdt me op de hoogte van mijn afspraken, zegt me wanneer het vuil wordt opgehaald, hoeveel ik al heb uitgegeven deze maand en wat er dringend moet gekuist worden. Gisteren maakte ze me er zelfs attent op dat ik een nieuw record heb verbroken (12 926 stappen!) en vandaag dat ik vier dagen ‘overtijd’ ben.
Voor iemand die veel moet onthouden en nog meer vergeet, is zo’n vriendin wel handig. In de wachtzaal of de trein laat ze me de laatste hits in de muziekwereld horen en als ik in een café een liedje niet herken, doet zij dat wel. Vervelen hoeft niet, want ze zorgt ervoor dat ik mijn sociale netwerk altijd bij de hand heb en als er daar niets te beleven valt, tovert ze een arsenaal aan spelletjes tevoorschijn.
Sam en ik zijn onafscheidbaar!

Sofia Y Dolores
(Ik, cynisch? Hoezo?)

Het zesde boek

De winterreis van Amélie Nothomb
>> Net als de andere boeken die ik van deze schrijfster las, onderscheidt ook dit verhaal zich door zijn originaliteit en bizarre verbeeldingskracht, en net zoals bij haar andere boeken moest ik even bekomen toen het uit was...

Sofia y Dolores

Bedtime story

Vertel…

 

over de afdruk die ik achterlaat op tijd,

vluchtig als water dat komt en gaat,

over woorden die me hullen in zwijgen,

en het sop van mijn brein.

Vertel over de kracht, te zwaar voor mij.

 

Blijf,

terwijl zout me verlamt en klank verdwijnt.

Zie me verdrinken, wanneer niemand kijkt.             

 

 

Sofia y Dolores  

Boek 4 en 5 zijn uit

Vanwege de lenteschoonmaak (waar ik een vrije interpretatie van heb, uiteraard) is het de laatste weken wat rustig geweest op mijn blog.
Wel las ik twee bijzondere boeken. Meer hierover in het tabblad boekuitdaging 2014!

Sofia y Dolores

Verre van / Far-off

Verre van

 
Ik heb een hol vol herinneringen

- aan jou, aan mij, aan toen -

waar het geluid stilstaat. De kooi blijft

leeg en het feit kaal, net als de rest.

 

Toen was zoveel beter dan dit en nu

kwam zo onverwacht. Je hing je hoed

aan de haak, net als de dag voor toen.

Maar anders. Ik heb je laatste stof

 

weggeveegd. Onder de mat,

waar niemand je ziet en ik je wel weet.

Je was wie je wilde zijn voor je ging

- god weet waar naartoe –

en ik wilde zijn waar jij was.





Far-off

 
I have a cave full of memories

- of you, of me, of then –

where the noise stands still, the cage remains

empty and the fact bare, just like the rest.



Then was so much better than this and now

came so unexpectedly. You hung your hat

on the hook, just like the day before then.

But different. I have your last dust,

 

wiped away under the rug,

where no one sees you and I know. You

were who you wanted to be before you went

- god knows where –

and I wanted to be where you were.




Sofia y Dolores

 

5 ways to my heart

Er zijn vijf soorten mensen die op hun dooie gemakje mijn hart kunnen veroveren (in willekeurige volgorde):

1/onhandige mensen
Dit heeft hoogstwaarschijnlijk iets met herkenning te maken, meer wil ik er niet over kwijt

2/mensen met een flinke dosis humor en zelfrelativeringsvermogen 
Een logisch gevolg van het vorige...

3/kunstenaars en kunstliefhebbers
Hier kan ik tenminste over meepraten, in tegenstelling tot praatjes over wie het met wie doet, wie er ziek of dood is, welke politieker over de schreef ging of welk merk van schoenen het beste is.
Vraag me welk soort papier je het best gebruikt met houtskool, maar verwacht niet van me dat ik je kan zeggen waar je een bepaald merk van kleding kan kopen.
Vertel me iets over een kunstenaar, maar vertel me alsjeblieft niet waar mijn buurman werkt want die informatie gaat linea recta mijn andere gehoorkanaal uit.
Vermeld terloops een tentoonstelling of museum, maar zeg me niet dat Mariette pas bevallen is (who the f*** is Mariette?). 

4/schrijvers en lezers
Zie hierboven

5/dierenvrienden
Ik zou zelf elke zwervende viervoeter in huis halen en ontferm me over elke gewonde vogel of muis die ik in onze tuin aantref, en ik verdenk elk gelijksoortig mens ervan dat hij/zij best oké is, net als ik.

There are five types of people who on their own convenience can conquer my heart (in no particular order):

1/clumsy people

This has probably something to do with recognition, I'll say no more...

2/people with a good sense of humor and the ability to put themselves into perspective

A logical consequence of the previous ...

3/artists and art lovers

This is something I can really talk about, in contrast to small talk about who is doing it with whom, who is sick or dead, what politician went the wrong way or what brand of shoes is the best.

Ask me what type of paper you should use with charcoal, but don't expect me to know where you can buy a certain brand of clothing.

Tell me something about an artist, but please don't tell me where my neighbour works because that information exits my other ear canal straightaway.

Casually mention an exhibition or museum, but don't talk about Marianne recently given birth (who the f *** is Marianne?).

4/writers and readers

See above

5/animal friends

I want to take home every roaming dog or cat and take care of every injured bird or mouse I find in our garden, and I suspect that any likeminded person is pretty okay, like me.

Sofia Y Dolores

Boek nummer twee

Het tweede boek voor 2014 is uit. Je leest er meer over op de aparte pagina.

Nabestaan (Surviving)

Nabestaan

Vol leven waakt ze over de dood en ziet

geen letters verdwijnen in jaren van steen.

Ze hoort geen woorden om gaten te vullen,

proeft geen zout.

“O verleden! Wat zijt gij broos!

Slechts een zucht op lippen, een beeld op de vlucht, een vergane roos.”

Wat vergaat aan haar voeten geeft haar

houvast als haar uren dagen zijn en haar

nachten te kort om het wezen te vangen

dat ons is ontgaan.

“O verleden! Hoe zijt gij verpest!

Laat ons verdrinken in lijdzame jaren,om te vergeten wat er ons rest.”

Surviving

Full of life she’s keeping death and sees

no letters disappear into years of stone.

She hears no words to fill holes, tastes no salt.

"O past! What did you go brittle!

Only a sigh on lips, an image on the run, a faded rose. "

What rots at her feet gives her

grip as her hours are days and her

nights too short to catch the being

beyond us.

"O past! How are you screwed up!

Let us drown in yielding years, resigned to forget what’s left. "

Sofia y Dolores

Damocles

Wijzers boven hun hoofd herinneren
er hun aan hoe ze verloren lopen
in momenten van dwaasheid.

Twaalf cijfers benadrukken hun
sterfelijkheid en geven haast aan

voeten die niet sneller kunnen.

Slaaf van een wereld die ze zelf schiepen

en die hun trekt naar einden nog
voor het begin in zicht is.

Geen rust voor hun hoofd het hout raakt
en aarde of vuur hen verzwelgt.

Hands above their head to remember

how they're lost in moments

of madness.

Twelve figures highlight their

mortality and give rush to feet

that can't go any faster.

Slave to a world that they themselves

created and that pulls them to ends even

before the beginning is in sight.

No rest before their head touches wood

and earth or fire engulfs them.

  

Sofia y Dolores

Eerste boek van 2014 is uit!

Stoner van John Williams is een perfecte roman, zo prachtig verteld, zo schitterend geschreven en zo hartverscheurend dat hij je de adem beneemt.

The Butterfly Releaser

Dromen horen te vervliegen, dacht je
en je liet ze gaan. Terwijl je ogen hen
volgden,  ontdekte je vleugels in tinten
van lente en licht.

Je besefte hoe graag je ze had
willen houden en wist dat je
van nu af aan elke vlinder
zou verliezen.

Dreams are supposed to dissipate, you thought
and you let them go. While your eyes followed
them, you discovered wings in shades
of spring and light.

You realized how much you had
wanted to keep them and knew
you would lose from now on
each butterfly.

Sofia y Dolores

Het is weer zover

Bij het begin van elk nieuw jaar heb ik steevast één goed voornemen: dit jaar geen goeie voornemens...
Minder dan zes dagen later heb ik er toch weer enkele op papier.
Om er eentje te noemen: op een deftig uur gaan slapen.
Weet je wat er gebeurd met goeie voornemens? Die hou je niet. Ik toch niet, want ik ben dit jaar nog geen enkele keer voor middernacht in bed beland.
Nog zo'n goeie: geen nieuwe aankopen meer voor mijn hobby (mixed media). Yep... net twee kunstboeken besteld.
Waarom doen we het onszelf aan? Waarom dwingen we onszelf in een keurslijf van frustratie en schuldgevoel? En vooral, waarom blijven we hopen dat het dit jaar wél lukt, dat we kunnen veranderen?
Een lachertje, nietwaar?

In ieder geval, ik wens jullie:
Tijd om van de kleine dingen te genieten.
Rust om stil te staan bij mooie momenten.
Sterkte om tegenslagen te overwinnen.
Vriendschap om je hart te verwarmen.
Humor om wat somber is te kleuren.
Een glimlach om elke dag mee te beginnen.


Sofia y Dolores