Monday, 9 September 2013

Nachtuil



Sinds gisteren hebben we voor twee weken een gast in huis: Kurtje, de ieniemieniekat van mijn nichtje.
Het katje weegt hooguit een kilo, is een superschatje en heeft last van nachtelijke ADHD.
Kurtje zou bij Bobby Jean op de kamer zou slapen, maar rond half vier vanochtend kwam ze het poezebeestje bij ons droppen vanwege nachtelijke overlast.
Mr. D. sliep rustig voort terwijl ik de daaropvolgende twee uren luisterde naar fluwelen pootjes, omvallende dingen en een tinkelbelletje.
Om half zes kwam Kurtje zich knus tussen Mr. D. en mij installeren en ik juichte inwendig bij het idee dat ik toch nog een uurtje zou kunnen slapen. Dat was buiten mijn lieve bedpartner gerekend, want op de uitgerekende moment werd hij wakker omdat hij naar het toilet moest.
Ik denk dat mijn exacte woorden waren: 'Liggen blijven, je gaat niét plassen. Beter nog: je beweegt niét.'

Sofia y Dolores

2 comments:

  1. Kurtje is toch een echt schatje!

    ReplyDelete
  2. Een lichtpuntje in de verte, zodra ze heel het huis kent slaapt ze 's nachts ook. In wasmanden bijvoorbeeld. En weet ook dat als ze bij jullie in bed slaapt ze niet altijd weet dat die bobbel onder het laken ook deel van je lichaam is, en ze weleens gewoon op je hoofd komt zitten.

    ReplyDelete